Visionen sind machbar 

​

Evelien Gysen, °Geel 1975, is geboeid door drukwerk: oude boeken en hun illustratieve etsen, tijdschriften, de pixel bij grote reclameposters, de ruis die op goedkope fotokopies te zien is, oude bijgewerkte foto’s en vale kleuren van verschenen inkt. De manier waarop beelden op oude postkaarten en in tijdschriften vervormd, bijgewerkt en bijgekleurd worden spreekt haar aan. In het bijzonder is Gysen gefascineerd door het grafische karakter van de typische vage foto’s die bestaan en over de hele wereld verspreid worden van onverklaarbare fenomenen of niet te bewijzen zaken (Loch Ness, UFO, pulpjournalistiek, …). Gysen houdt van de wijze waarop de clair-obscur in de film noir de dramatiek en de vervreemding verhevigt.

In haar  eigen werk wil zij deze ‘grafiek’ op een eigen manier herinterpreteren. Het eigenlijke fotografische beeld dat al een illusie op zich is, wordt nog verder ‘verschoond’, ‘verlelijkt’ of getransformeerd tot een geheel eigen iets: een beeld dat meer zegt over het onbewuste van de mens (verlangen naar perfectie, uiten van angsten, denken in clichés) dan over de werkelijkheid zelf waaruit het beeld ontstaan is. In de reeks ‘Visionen sind machbar’ verwijzen de beelden naar landschappen uit bestaande foto’s en postkaarten. Ze tonen ons de vaak overgeësthetiseerde kijk op de wereld die wij als mens verkiezen boven de echte. Beelden, kaarten, foto’s, … ze moeten herinneringen levend houden op een manier die wij zelf kiezen en die niet overeenstemt met de werkelijkheid.

Evelien Gysen combineert fotografie en grafiek. Het ene medium is erg snel, het andere omslachtig en traag. Het is net de combinatie van deze twee uitersten die het voor haar interessant maakt. Met de nieuwe mediatechnieken genereert ze snel beelden. Met grafische technieken haalt zij die vervolgens in lagen uit elkaar om ze nadien weer op te bouwen. Door enkele eenvoudige grafische stappen worden de beelden tot een andere realiteit. De beelden die Gysen op deze wijze creëert lijken vaak schemerzones te zijn waar een tijdloosheid regeert. Haar werk bevat steeds een groot gevoel voor esthetiek: het medium grafiek dwingt tot uitpuring. Je bouwt heel traag een beeld op en houdt zo alleen de essentie over.

 Annelies Nagels 2009